ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย

 

นานมาแล้วมีต้น แอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึง

และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนนึง
ชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวัน
เขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ล


และก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ล

เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา


เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว


วันหนึ่ง เด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า


" มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม


" ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้ว


ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ


" ฉันไม่มีเงินจะให้ .... เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ


เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น " ต้นไม้ตอบ



เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด


และจากไปอย่างมีความสุข


หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย


ต้นไม้ดูเศร้า......



วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น


ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก

" มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม

" ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว

ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเอง

เราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม"



" ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ .... เอาไปสร้างบ้าน"

ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมีความสุข

อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า ....



วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก

" มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม

" เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น

ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม"

" ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข" ต้นไม้ตอบ



ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ

เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย

หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา

คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก



" ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว
ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้ .... ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว "


" ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว ฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว" เด็กน้อยตอบ
" ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย"


" ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว"


" รากของต้นไม้แก่ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้


...... มาสิ นั่งลงข้างๆฉัน ... หลับให้สบาย....."

เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม... และน้ำตาไหล........




นี่เป็นเรื่องสำหรับทุก ๆ คน ต้นไม้ในเรื่องคือพ่อแม่

เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ เรารักที่จะเล่นกับพ่อกับแม่ ...

เมื่อเราโตขึ้น เราทอดทิ้งพ่อ และแม่ และกลับมาหาท่าน

เมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา

ไม่ว่าอย่างไร... พ่อ และแม่ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่งอย่างที่ท่านทำได้

หวังเพียงเรามีความสุข




คุณอาจจะคิดว่า " เด็กน้อย" ในเรื่องโหดร้าย
แต่นั่นคือความจริงที่สะท้อนให้เห็นว่าพวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร


........ แล้วต้นไม้ของคุณล่ะ ....... เด็กน้อย .....???




ที่มา: ฟอร์เวิร์ดเมล